Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εντροπια

Δεν θα το περιγράψω επιστημονικά. Άλλωστε την ερμηνεία της μπορείτε να τη βρείτε.. 

Σίγουρα δεν αποτελεί κατάσταση ηρεμίας. Σίγουρα δεν έχει να κάνει με ντροπή. Σίγουρα οποίος διάβαζε κάποτε φυσική σε σπρώχνει κάπου σε μια κατάληξη η οποία όντως είναι η κατάληξη της πλήρους ανυπαρξίας...  και αυτό γιατί στην κατάσταση αυτή παύει να υπάρχει η έννοια της πληροφορίας κάτι που μπορεί να χαρακτηρίσει τη φάση που βρίσκεται ένα υλικό στέρεο υγρό  η αέριο. Έτσι ανεξάρτητα από τι είναι φτιαγμένο το υλικό και μεις το κάνουμε μεταφορά και στη διάσταση ενός ανθρώπου εφόσον λείπει η πληροφορία της θέσης του στο χώρο της διάστασης της χρησιμότητας της αξίας... παύει να ... υπάρχει παρόλο που είναι εκεί.... το ξέρουμε αν μπορούσαμε θα το βλέπαμε αλλά δεν είναι... δε χαρακτηρίζεται... δεν πιάνεται... .... πουφ....

Έτσι αυτή η έννοια της θερμοδυναμικης μπορεί να προσαρμοστεί στην ανθρώπινη ζωή που σίγουρα το ενδιαφέρον δεν έχει το τέλος αυτής της κατάστασης που μπορεί να φτάσει κάποιος αλλά το πως φτάνει σ αυτή.

Είναι η παρακμή καταστάσεων που την προκαλούν όπως όταν σαπίζει ένα φρούτο όταν ένας άνθρωπος ενώ έχει δύναμη η νομίζει πως έχει δύναμη να καταφέρει τα πάντα έρχεται μια ενεργοποίηση που προκαλεί αυτήν την παρακμή. Θα μπορούσαμε να πούμε πως και τα γερατειά οδηγεί στην εντροπια καθώς ο άνθρωπος όσο είναι νέος μπορεί να παράξει μηχανικό έργο να δημιουργήσει και μετά να ... κυλήσει.Η ηλικία μετά τα 50 είναι η αφετηρία για περισσότερη εντροπια και σ αυτό μπορούν να συντελεστών πολλά που λη θα την προκαλούν βαθμιαία... αργά... το καλύτερο σενάριο η καταλυτικά.

Τα γεγονότα πριν από την τελική ανυπαρξία στον ... κοσμικό κόσμο...είναι πολλά... Υπάρχουν αυτοί που κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και ξυπνούν απότομα από κάτι που τους τάραξε την ήρεμη ζωή.
Υπάρχουν αυτοί που είναι σε ενασυνεχη πόλεμο με τους γύρω οπότε κρατιούνται με νύχια και με δόντια συνεχώς για επιβίωση . Συνεπώς δε χαλαρώνουν για να ...κυλήσουν στην εντροπια...
Υπάρχουν κι αυτοί που το "θερμοδυναμικο" φορτίο θα ...ξεφουσκώσει απλά απαλά και θα τους φέρει γαλήνια σε ένα αντίστοιχο τέλος αλλά γλυκά ανώδυνα ειρηνικά...

Ίσως αποτελώντας μια εξαίρεση στον 2ο κανόνα της θερμοδυναμικης.

Οι πρώτοι που αναφέραμε θα περάσουν και χειρότερα..   γιατί είναι αυτοί που πιστεύουν πως τα είχαν όλα στη ζωή τους και θα τα διατηρήσουν εσαει... θα Χαν πάρει 10 στα 20 στη φυσική...

Μπορεί να έχουν μια ωραία ζωή με οικογένεια, παιδιά δουλειά καλή λεφτά σπίτια αυτοκίνητα τα πάντα.  Και κει που όλα ρέουν Ομαλά... απλά κάτι σκάει ένα πιστόνι στην καλοκουρδισμενη μηχανή... ένας πόλεμος μια εξέγερση μια πανδημία..  μια πτωχευσγ....ένα διαζύγιο...

Αντιδράς... παλεύεις ψάχνεσαι κινείσαι  συναινεις συμβιβάζεσαι ανέχεσαι σκαρφαλωνεις ξαναπέφτει αλλά όσο είσαι στο ίδιο καζάνι με τς ίδια δεδομένα έναν πλανήτη μια ήπειρο μια χώρα μια πόλη μια οικογένεια  θα οδηγήσει όσο έχει καθορίσει ο νόμος η εκθετική παράσταση η λογαριθμική δε θυμάμαι προς την ανυπαρξία...και στην απαξίωση.

Πως ξεφεύγεις από έναν τέτοιο εφιαλτη; μπορεί κανείς να μεταπηδήσει με κάποιο μαγικό φυσικό τρόπο από την πρώτη στη δεύτερη περίπτωση;  σε άλλο καζάνι με ηπιότερο συνθηκες;

Καλή συνέχεια 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

57 χρονών ... "χθες πίναμε καφέ" πως έφυγε;

      Θα μπορούσε να την πει κανείς μια κοινότυπη κουβέντα για τον καθένα. Είναι η απορία που έχει ο άνθρωπος όταν στα ξαφνικά φεύγει ο συνάδελφος και εξαφανίζεται από τη γνωστή θέση στο γραφείο στη δουλειά... Και επειδή δεν θυμάσαι πάντα ονόματα... δε συγκρατείς φάτσες δεν είσαι κάθε μέρα ρε αδερφέ μέσα στην εταιρεία ή στο ίδιο έργο δεν μπορείς να θυμηθείς ποιος ή ποια ήταν ... Και ψάχνεσαι... Λες να ναι αυτός; λες να ναι αυτή; και γιατί δεν ήρθε σήμερα;...     Με την εις άτοπον απαγωγή καταλήγεις κάπου και από μια φωτογραφία ανακουφίζεσαι για κείνον ή για κείνη που δεν έφυγε ένώ αρχίζεις να συνειδητοποιείς ποιος ή ποια ήταν η θανούσα...     Για σένα που συνοδεύεις το συνάδελφο ή τη συναδέλφισσα στην τελευταία κατοικία τα πράγματα είναι πιο "απλά". Μαθαίνεις τα τελευταία νέα, ρουφάς την τελευταία πληροφορία σαν αρπακτικό για να μπορείς να μάθεις πως συμπεριφέρθηκε , τι έπαθε πως έτυχε να ξυπνήσει τη λάθος μέρα και να φύγει αυτός ο συνάδελφος ενώ επίση...

Προθεσμίες - Όταν ένα έργο πρέπει να τελειώσει..... ( Επαναλήψεις ....... )

      Η δουλειά μας είναι πάντοτε απαιτητική. Θα πει κανείς "κάθε δουλειά είναι" και δεν πρέπει να διαφωνήσουμε, όμως  όταν μια δουλειά έχει να κάνει με προθεσμίες τότε γίνεται ακόμα σκληρότερη ακόμα πιο αγχωτική. Και αυτό όσο μεγαλώνεις θα πρέπει να το διαχειρίζεσαι με τον καλύτερο τρόπο.      Κάποτε, όταν ήμουν νεότερος είχα την "πολυτέλεια" να έχω περισσότερο χρόνο να αφιερώνω στο να διεκπαιρεώσω τις εργασίες που μου είχαν ανατεθεί. Αναλόγως με το πρότζεκτ η δουλειά θα συνεχιζόταν και το βράδυ ή και το Σαββατοκύριακο χωρίς καμία συνέπεια στην υπόλοιπη ζωή μου επειδή είχα να "κτίσω" μια καριέρα και μια "εικόνα" στον εργασιακό χώρο και δεν μπορώ να πω πως είχα κάποιο παράπονο σ' αυτό το θέμα.      Είτε αργά είτε γρήγορα ο στόχος επιτυγχάνετο χάνοντας προσωπικό χρόνο κερδίζοντας ταυτόχρονα εμπειρία.     Η ίδια ερώτηση πάντως θα ερχόταν σε κάθε ηλικιακή φάση της ζωής μου και καθενός από τους συναδέλφους μου στα μετερίζια του επα...